Gençlik bir baharmış arkası kışlı
İhtiyarlık sonu baharsız kışmış.
Kapı tanınıyor gözlerin yaşlı
Yalnızlığın sonu kurumaz yaşmış.

Yirmi dört saatin yıla dönüyor
Yatakta dönerken ruhun sönüyor
Yoluna üç öğün çakal önüyor
Gençlik kıymetini bilmeyen şaşmış!

Mutluluk çocukluk gençlikte kalmış
Yorulunca yenen yemekler balmış
İhtiyarlığı kim beğenip almış?
Dünyanın malına çırpınmak boşmuş.

Huzur evi olur belki durağın
Saç bulamaz başta gençlik tarağın
Güneş görmeyince kalkmaz kırağın
Dizin ağrısızken yürümek hoşmuş.

Köprüler yıkılır dostluklar biter
Sırtından düşenler sokakta yiter
Dediğine üç beş iftira katar
Fırsat yakalayan durmadan koşmuş.

Çanakta kalanı sıyırır yersin
Bazen soran olsa “İyiyim” dersin
Ölüdür ayakta görülen Dursun
Tertip komitesi sevinçten coşmuş.

Dursun Yeşil –2009