Köyü başka güzel,
Sahili başka…
Usta ressamın işine ,
Güzel insanları
Nakış olmuş.
Limanında yenen balıklara,
Bir kadeh rakıyla
Beli kırılan iki çift laf, ortak olmuş.
Sabahın seherinde,
Gırgırların sesi eşliğinde
Şarkı tutturan martılar,
Bugün… Umutlarıyla,
Denize atılan ağlar,
Ve…
Ağlardan mı..
Kaderinden mi belirsiz, kaçışan balıklar.
En çıkmazında bile,
Umudu olan insanlar.
Yirmi üç bin parçalı,
Yap-bozun parçaları.
Sahilinde yürümenin zevki ayrı…
Saçlarını okşayıp,
Yüzünü yalayan rüzgarla
Ruhuna işleyen,
Dalgaların nağmeleri.
Bir de denizin,
Yosun esintisi…
Ilık ılık esen melteminde,
Burun deliklerini büyüten koku,
Ciğerlerine dolarken,
Hafiften başın döner.
Yüzüne belli belirsiz,
Bir gülümseme yayılır.
Kendinden geçirir insanı.
Bin tütsü veremez bu duyguyu.
Yeryüzünde cennet,
Yaşanmaya, görülmeye değer.
Kekik kokulu dağların,
Maviyi selamladığı yer.
Güzelbahçe…
Bilgin ŞENGÜL