1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1168
Okunma
Geceden bozma bir zaman.
Uyur uyanık arası bir durum.
Sanki bütün meyhaneleri kapatmışım.
İçmişim içmişim, kafam bi dünya.
Yüreğimde, kekremsi bir tortu tadı.
Sessiz çığlıklarla hayata haykırıyorum.
Kaç kişi dövdünüz beni!
Öylesine ağrıyor sol yanım.
Can çekişmekteyken gün.
Uyuşuk bedenimi,
Uyuşuk ayaklarım taşımakta zorlanıyor.
Ayakta durmaya çalışırken bendenim.
Sallanıyor yüreğim.
Paslı dilim, suskun.
Şimdi yüreğim, kime küsecek?
Dağa mı,denize mi?
Şımarık şımarık gülümseyen Güneş’e mi?
Benimki yıkılsa da,
Hala dönen Dünya’ya mı?
Uzaklardan mı geliyor ne.
Bir martı sesi,
Bir kaşımı kaldırıyor.
Evet, şimdi aydım.
Bir asır öncesi dün.
“Buraya kadarmış.” demiştin.
Gidişinin ardından,
Kendimin bile zor duyduğu,
“Anladım.”dı içimi yaran.
Bilgin ŞENGÜL
5.0
100% (3)
Cevap Yaz