Nice sokak aralarından geçerek geldi bu adam
Karanlığın uçurumlarında bıraktı güneşli günleri
Ama içindeki,
Ama yüreğindeki umut yüklü güneşi
Bırakmadı hiç bir zaman...
Hiç bir zaman emanete ihanet etmedi
Vermedi yürüyüşünü
Gecenin ölüme giden denizlerine...

En büyük kentlerden
en küçük kasabalara sevda yolu vurdu bu adam...
Zeyno’nun gözyaşlarında şafak
Elif kızın kederli avuçlarında umuda ufuk oldu bu adam...
Sakladı,ağlatmadı sevdasını
Ayrılıkların derin yarasında...

Nice üzerine yıkılmış enkazların altından
Gözbebeklerindeki sevinci kanatmadan gelmiş bu adam...
Kollarını açmış kasaba çocuklarına
Gerçek aşk tohumlarını ekmiş topraklarına Anadolu’nun
Gün gelmiş
Dikilmiş karşısına umutsuzluğun...

Bakışlarında sabah güneşi konacak bir bir saç tellerine
Türküsünde yaşam tutkuları bitimsiz
Sevda yollarından çıkıp gelecek bu adam...
Sesinde sevinç belirtileri,yayılacak dağlara
Bitirecek acının romanlarını
Mutluluğun şiirlerini yazacak bu adam...

Esat KURT
26 Haziran 2011-Gebze/Kocaeli