Kutup buzu gibi
Erimek istiyorum,
Yalnızca taşmalıyım;
Kucaklamalıyım nehirleri,
Yoldaş olmalıyım yoksul gemicilere,
Korsan fırtınalara kafa tutmalıyız.



Yıkılacak,
Altın sarısı saraylar,
Yıkılacak kral’lar.
Zafer türküsü söyleyecek çocuklar,
Aç öfkeleri,
Şu zengin ağaların
Kapılarına
Nefreti kusacak.

Bizim olacak
Yedi kıta kentleri
Akacağım tarlalara.
Hep birlikte
Toprağı kucaklayacağız
Oraklar ve başaklar
Emeği rahminden alacak
Emek filizlenecek yeniden
Boy verecek Beyrut’da
Santiago kıyılarında
Ve öksüz gazze’de.

Sizler ey serüvenciler
Nasıl oldu demeyin,
Yırtıldı rüzgarın perdesi,
Yırtan yalnızca insan.

Bağladı acının ellerini,
Bağlayan meydan’daki kahraman.

Dinleyin:
Islıklar çalınıyor
Şose kıyılarında.
Ben orada bir damla su
Yer kabuğunu okşayan,
Akşam böceklerine
Fukara sofrasını açan.

Türküler:
Yükseltti sesini;
Dinleyen kara bahtlı’lar
Varoş kıyısında
Bu son gecede
Bir zafer sevinci kadar
Mutlu oldular.

Şimdi çıldırmalıyım
Burada olmanın
Derin devrimleri eşliğinde.