ağrıyan yanlarımdan öp beni,
hayatın yüzünde
tebessüm olsun varlığın.
ağlayan yanlarıma dokun / dokun ki;
içimde bir yerler ısınsın



bir ömre ne kadar acı sığarsa
inan o kadarını barındırır bu geçmiş
geçmiş dediğime bakma
henüz fırından çıkmış ekmek kadar taze kokusu


unuttum çoğu acının adını
lakin,
hep benimle adı hatırlanmayan acının izi



çocuk olmak var derler ya hep
oysa çocuktum henüz,
ve hatta
hala çocuk bakan gözlerim olsa dahi
küçüktüm anlayacağın
gam gireli ömre


nereden baksan hüzün
ve hangi mevsim olursa olsun sokaklar
hep güz kokar yüzüm


kendime bile söyleyemediklerim var benim
aynalarda saklanan
gözlerim, demir kapılı zindan
her baktığımda
istinasız,
korktuğum karanlığından


bazen,
yani sıklıkla
gidip de dönmeyesim
kendimi bırakıp gelesim
ve hatta ölesim var


ah yar!
ben kendime ağyar
tenimde bilmediğim bir coğrafya
karasal iklime tabi saçlarım var
ve üşüyen ellerim
söyle şimdi,
sana nasıl olayım yar?!








Gülay Bulut
25 haziran011