ben seni laf olsun diye sevmedim
Eylül akşamlarında saçlarımda titreyen rüzgar olasın
ve ürpersin tüm bedenim
seni tek solukta içime çekeyim istedim

ayrı kaldığımız her gün
seni uzaktan seveyim
ve geldiğinde,
içimde biriktirdiklerimi
avuçlarına bırakmayı diledim


ben seni laf olsun diye sevmedim
gözlerin değdiğinde gözlerime
çocuk bahçeleri göreyim
ve futursuzca kahkahalar atalım istedim

bir yaz günü
güneş kavururken tenimizi
biz yalnız birbirimize yanalım istedim


ben seni laf olsun diye sevmedim
ömrüm senin dediğimde
samimiydi tüm cümlelerim
ve ardımda kalan ne varsa sildim
bembeyaz gülümsedi sana kaderim

ben seni laf olsun diye sevmedim
değişen her mevsim sonrası
hep bahar koktu ellerim
içime cemre gibi düştü gözlerin


ben seni laf olsun diye sevmedim
aşk olsun diye sevdim
sevgilim




’ömrüm’ün geri kalanına’



Gülay Bulut
27mayıs011