bahçemde yıllanır ağaçlar
bakışlar eskir yıpranır
yıpranır insanı gönülden yaralayan derin renk
gül saklar goncalarını
erik ağacı bilir beni ben gibi bakar
utanırım
beni tüm çıplaklığımla görsün istemem
öylesine derin bakar ki
tomurcuk rengi gözler
usulca süzülüp tenime değer
annemin sıcak dokunuşu gibi


bahar geldi ya
yeşil beyaz basar dalların kıvrak dansını
dans eder rakkeseler
efsunlu nağmeleridir içime dolan
imrenirim
bilir dalı olmak
bilir çiçek açmak istediğimi
yaprakları arasında bir tomurcukluk yer açar
vazgeçemediğim yalnızlığım yapışır perdelere
gidemem ki...


Suna Hemengül
dört şubat ikibindokuz



nisan 2002 tarihlii ilk yazdığım şiirdir erik ağacı.yedi yıl sonra bir dostun öneri ve yardımıyla yeniden düzenledim ve ikinci kez şiirin kapılarını açtı bana...
okuyan herkese teşekkür ve sevgilerimle...
bizi bilip biz gibi bakanlara selam olsun...