Güle baktım, gül dönmüyor yüzünü.
Gönle baktım dinlemiyor sözümü.
Yakan nedir bilemedim özümü.
Vurgun muyum, Bu mu geldi başıma?
Zehir koydu ekmeğime aşıma!

İnanmadım; ‘’aşk’’ dediler, yalan a!
Sevda gülü başkasına dolana.
Güvenmeyim; ömür nedir, kalana.
Vurgun muyum, bu mu geldi başıma?
Zehir koydu ekmeğime aşıma!

Hayal sandım, Leyla ile mecnunu.
Yanmaz bildim sinemdeki derunu.
Söndürürdüm yüreğimde korunu.
Vurgun muyum, bu mu geldi başıma?
Zehir koydu ekmeğime aşıma!

Güldüm geçtim, anlatsalar birini
düşünmedim gelecegi, yarını.
Yandı gönül; gösterinde serini.
Vurgun muyum bu, mu geldi başıma?
Zehir koydu ekmeğime aşıma!

Dayanılmaz göremedim neyleyim.
İçimdeki acıları beyleyim.
Kime gidem, nerde gönül eyleyim?
Vurgun muyum, bu mu geldi başıma?
Zehir koydu ekmeğime aşıma!


Bozkır söyle; neden yüzün soluyor.
Boğazına dügüm düğüm doluyor.
Alyanağın sarı gül mü oluyor?
Vurgun muyum, bu mu geldi başıma?
Zehir koydu ekmeğime aşıma’
Adnan SİVRİ20.05.2011