Melankolik bir şizofrenin katilini bekleyen tedirginliğiyle düşünüyorum,
Tezgâhta alıcısına parıldayan usturayı...
Dudaklarım kuruyor,
Ayaklarımda beni dinlemeyen tedirgin bir titreyiş başımı döndürüyor.
kamaşık bir kısıklıkla bakındığım kaderim cebimi yoklarken planlamış bir arzuyla, suskunluğum adına bir ıslık yakıyor.
Ciğerlerime bonkör bir nefesle çekiyorum sigaramı,
Telaşsız bir bekleyişle avutuyorum bu isterik gel gitleri
Mataramda unutulmuş sarhoşluğumu yudumluyorum,
Ayık hissedilmez bir acıyla buluşmak üzere.
Şimdi bir kesikten akıyorsun hep düşlediğim o son bakışa yaraşır kızıllıkta,
Pıhtılaşmış bir ıslaklıkta sere serpe sızarken tarifi mümkün olmayan bir hafiflikle öylece olduğum yerde,
Uyanmak mümkün değil diye bir iç pişmanlık saplanırken kalbime
Tek keşkem bir olabilme ihtimalini yanımda unutmuş olmam...




mesut karcı