Öylesine, aç bir dünyada yaşıyoruz ki!
Çevredeki insanların; yarısı yarı tok; çoğu aç
birşeylere..
Çocuklar var karınları aç,
yemeğe, meyvaya, sevilmeye..

Gençler var, beyinleri aç,
Bilgiye, ögrenmeye, egitime,
yetişkinler var, ruhları aç,
Aşk’ a sevmeye..

Kimileri var, gözleri aç,
Paraya, pula, servete..
İnsanlar var aç, sevişmeye..

Kadınlar var, tatlı sözlere aç..
Erkekler var, bir güzel kadına aç..
İmkansızlıklar, hayeller, özlemler ,
Tutkular , ihanetler , yalanlar..

İnsan kemikleri var mezarlıklarda,
Yatan,
Bir zamanlar,
Etleri,kemikleri,
ruhları, olan,
Kimbilir ?
Onlar nelerin açlığını çektiler,
yaşarken..

Nelere, aç, öldüler, giderken.
Açlık dünyası,
Kimse doymuyor dünyada,
Bence; aç ve çıplak doğuyor,
Aç ve çıplak öleceğiz işte ....

NOT:
Çünkü!.. bu dünyaya ölmek için geldik, doymak için değil sadece...
Çünkü!.. en büyük sınav oluyor bazen acıktıklarımız belkide...

V.Kayra