Yolumu şaşırınca; gizemli bir kapıdan girivermişim, aniden içeriye
Yarabbi!
Bu ne böyle, sanki cennet misali
Güller naz içindeler, kibirle ve gururla bülbüle saç taratıyorlar
Karanfiller; kadife gibi süzülüyorlar, yangınları gönüllerde
Hanım elinin kolları sevgi dolu, açık bir biçimde
Küpeli hatunsa baş sallamakta, derdi var küpeleriyle
Fesleğenler giymiş beyaz ve pembeyi, havalarını atmaktalar
Gelincikler uzaklar;
Gurur ve kibirden, kaplamışlar hepten tüm yolları

Yasemin kokuları mest ediyor, insanları
Begonyalar süslüyorlar, gönülden çaldıkları dekoru
Manolya; Magnolia grandiflorıyla görkemince, çok hoşça da bakarlar
Camgüzelleri pembe ve kırmızısı ile, okşuyorlardı ruhları

Akzambak, sardunya ve morca menekşeleri, sanki resmigeçitte gibiydiler
Mine çiçekleri başak durumunda, alacalı, mavi ve menekşe renginde ıtırlı
Leylakta dönüp duruyordu, çıldırtan his anlarında
Çiğdemle de ben gördüm, yaşamı ve şifanın neşelerini
Nergisin sarı ve beyazı, sarıyordu tüm ruhları

Mor sümbüllerse, yüreğimi pek hoş okşadı, içim huzurla coştu
Mimoza; sarı, beyaz ve menekşemsi bir haz içinde
Lavanta mor ve siyahın gizemin de, bayıltıyordu göreni
Papatya; sarı ve beyaz renkleriyle, geleceğimi haykırıyordu adeta vefasıyla
Erguvan kırmızısı sarıp da aldı, götürdü sevdalı gönlümü
Ortanca; kırmızı, pembe ve mor rengiyle, gizemli biçimde sığınmıştı gölgeye
Açelya’yı gördüm küçücük saksı içinde sıkışmış bir vaziyette, beyaz ve pembe kremi rengiyle

Gardenyanın gölgesinde mest oldum da kaldım, can-ı yürekten
İris açtı ve karartı, hiçte gönül isteminden geri durmadı
Fulya’ya bayılmamak elde mi, kokusuyla dem vurur gönüllere
Kamelya’yı kıskanıp da dururlar selvi boyuyla, her an güller
Petunya lacivertine, canım hiç mi hiç dayanmadı, içimi hayranlık sardı

Nilüferler de; durgun suda, daima havuzu ararlar
Akşamsefası yürek özünde de, nostalji akşamların da kor olur
Kasımpatı; kışa dek bakar da yakar, yürekleri istemle sararlar
Zakkumlar bile bazen, yanan gönüllere umutta ilaç olur

Sarmaşığı anınca gönlüme ne hoş da sardı çepe çevre kuşatıp da baktı
Şebboylar ruhtan düşmez ki, içimizde de umutlarımızı bekler
Orkideye kıyılmaz ki, ruhtan esen bir fırtına ve o hoş gönül de bahar
Her an da demleniyorlar gönüller de, tüm tüm hayat boyu çiçekler
Bir anda yakalanıverdim, sevgiyle bakan bir çift göze
Aman Allah’ım! o ne güzellikti, o öyle
Öğrenmiş oldum ki

Göz çiçeği en güzel çiçekti; ruhta neşe
Mutluluk kökü salarak, derince aşk bahçesini yeşertiyordu, istem arzu ve sevgilerle…






(20.06.2011)AZAP...