‘Atasözü doğrudur’ diye anaya bakıp
Kızını alma sakın, artık usûl değişti.
Yazı, kışı, baharı şimdi kafaya takıp
Üzüntüye gark olma artık fusul değişti.

Haysiyet ve onurun kalmadı efeliği,
Ham demire dönüştü iradenin çeliği.
El üstünde tutulur, zurnanın son deliği,
Hüzünlenip dinleme artık fasıl değişti.

Ne istediyse verdik, dedik gönlünce harca,
Adam olacak diye boşuna girdik borca.
Kızımız Ceyn’e benzer, oğlumuz ise Corc’a,
Kan tahlili yapsan da artık asıl değişti.

Veled-i zina için pek çoğunun çabası,
Namussuzluk deyince hiç olmaz ‘acaba’sı.
Rahimdeki ceninin belli değil babası,
Suni döllenme ile artık nesil değişti.

Hepsi birer güneşti, kandil gibi sönmezdi,
Dünya tersine dönse, onlar yine dönmezdi.
Maddiyat ve dünyalık asla önemsenmezdi,
Şair ile yazarlar bilmem nasıl değişti?

19.06.2011/M.