Arkası sırla kaplı bir cam aynalar,
Ne varsa şeffaf duvarın da yankılar,
Bilemem var mı bakmaya cesareti olanlar,
Kaçmaz ki aynalar, işte asılı odanın duvarındalar...

Aynalar var, etten kemikten aynalar,
Karşındadır, durur öylece, sen gibi sana bakar,
Senin aynanda kendini arar,
Arar arar ve hüzne dalar...

Sen bir aynasın,
Karşında duruyor yansıttığın,
Yansıttığın ise oluyor hemen işte karşın,
Çöz bu sırrı inan tüm engelleri aşarsın...

Aynalar içinde aynalar, karışıyor yansımalar,
Kim kim de yansır bilmiyor ki aynalar,
Ama olsun yine de farkındalar,
Bak işte yansıtıyor seni aynalar...

Görmez mi sanırsın fikrinin ardını,
Anlamaz mı buz gibi bakışını,
Aynalar kaçırmaz alır tüm ışığını,
Sonra yansıtır tam da karşılığını...

Arama hiç suçu yok aynaların,
Aynanda ki canavara bilmem niye kızarsın,
Yaklaş ve bak şöyle bir yakından,
Belki yansımanı tanırsın...

Aynalar aynalar, yalan bilmiyor aynalar...
Saçlarım kırlaşmış işte duruyor karşımdalar,
Çizgiler derin bir vadi, kazılmış alnımdalar,
Çareyse vur yere işte paramparçalar...

Huzurlu bir bakışsa aradığın,
Durma ilk gülücüğü sen ver aynalara,
Göreceksin senden de güzel gülecek sana,
ve kavuşacaksın o aradığın sakin limanlarına...

17 Haziran 2011

Fotoğraf: Roger Cullman
bit.ly/m5pmrO