hüzne büründü duyulan ateşin alevinde ruhum
yangın benim yüreğimede kor düşürdü kavurdu
anladım ki alışamamışım ben hala gidişlere
yanımdalarmış gibi yaşıyormuş bedenim
aklım bilsede gitiklerini ruhum izin vememiş
unutmak istemiş sızlayan yüreğim kaybettiklerimi

en güzel olan bugün bir başka acıyor sol yanım
yenik düştüm ben artık çok yorgunum yoruldum
giderken elveda etmeden gidenlere kırgınım
neden bıraktınız beni inanmıyor hayalerdemi yaşıyorum

öyle parçalar koparmışlar ki giderken içimden
sevgileri yarım kaldı burda olsanız neler söylerdi dilim
çok sevdim ben sizleri canımdan canlarım
kara toprak sardı sizleri benim kucağım boş bilin

gözyaşlarımı durduramıyorum aktıkca akıyor
yanaklarımdan akan damlalar öyle sızltıyorki
yangın meydanındaki itfaiye eri gibiyim

dualarımda anarken bile ölümü yakıştırmamışım size
her ölüm erkendir derlerdi ya büyüklerim
sanki evlerinizde mutluluk melteminde diye düşlerim
inancım çok şükür Rabbim senden geldi bilirim
neden acıyor bugün yüreğim neden ağlar gözlerim

sela sesinde bükülürken boynum kıldan ince
ellerimi kaldırdım Rabbim geldim ben aciz bir kulum
biliyorum ölüm gerçek dünya fani bir gün hepimiz göçeriz
merhametini esirgeme canımı alevlerin şerrinden koru
yanındaki yanık yüreklerin hepsine gitsin dualarım
senden başka var mı koruyucu af edici en güzelim
merhametin öyle büyük ki merhametlilerin en merhametlisi ALLAHIM




MAVİ GÖZYAŞLARI
17 HAZİRAN 2011