Ey bu davaya liderini şehit vermiş neferler!

İman zırhınızı kuşanın gelmiştir sefer vakti.

Müjdelidir bize artık kazanacağımız zaferler.

Bu yolda ahdimiz olsun hüneyne ahti.



Peygamber çiçekleri topluyorduk bir anlık zevkü sefaya,

Üşüyen bedenlerimiz hasret kalmıştı ahde vefaya.

Sitem eder olmuştuk yüzlerde olmayan hayaya.

Sonunda mahkum edilmiştik iki metre karelik odaya.



Yiğit ölünce kılıcını çeken çıkmış meydana,

Koltuk sevdasından bağırır olmuşlar yana yana,

Söyleyin bana bu çirkefliğe hangi yürek dayana,

Helal olsun davasını meydanlarda arayana.



Hani bir yiğit vardı ya bir zamanlar,

Dinmez derdi bu topraklarda okunan ezanlar.

Uyanın artık! türk-islam sevdasıyla yananlar.

Sizden vefa bekliyor keş dağında yatanlar.



Ağyar uğruna çıkmadık ki cenk meydanına,

Rengimiz belli gerek yok renk beyanına.

Hak yol’da dümdüz yürüdük ömür payanına.

Bir nida haykıralım,Allah-u Ekber,Muhsin’imin şanına.....

Hannan UĞURLU(ABDÜL)