Büyük acıların mı
var ozan
dilinde susunca
paslanıvermiş sesin,
bırak at içine öylece
kimse bilmesin,
büyük acıların mı
var ozan
dilinde susunca çaresiz
gözlerini keder bürümüş içlice
bırak at içine öylece
kimse bilmesin,
büyük acıların mı
var ozan
dilinde susunca sessizce
yüregini hüzün
kaplamış derince
bırak at içine öylece
kimse bilmesin,
büyük acıların mı
var ozan
dilinde susunca kimsesiz
içini yalnızlık
sarmış yalınca
bırak at içine öylece
kimse bilmesin.
Çünkü sen ozansın
unutma ki,
ozanları kimse anlamaz
sen sustukça,
sen düştükçe en
büyük acıların içine,
sen agladıkça en
büyük yanılgılara,
sen işte o zaman
bu hayatı yaşayan,
adam gibi adamsın.....



10/10/1989/Drağos/Kartal/İST.////Metin GÜRSOY////