karşısındayız derin bir kuyunun


zamanı unutmuşuz

bulutlara dağılmış gülümsemelerimiz

biz ki orda öylece bekleyeceğiz

çıldırışı gibi nietzsche’nin

kendimize uzak gecelerde

sonsuz bozkırlardan getirdiğimiz

gülleri derlerken

koyacağız kendimizi hileli bir oyuna

sonra sabah olacak

şehirler yanacak gökten inen yıldırımlarla

faili meçhul bir cinayeti konuşurken insanlar

gözlerimizde kadim kervanlardan

kalma bir korku maktülü olacağız düşlerimizin



karşısındayız derin bir kuyunun


kuyuda bak söyleniyor türküleri mahşerin

biz ki ezelinin günahkar mumyaları

tenlerimiz vahşi çan seslerinin büyüsünde

donmuş dağ gölleri gibi

ölgün ve sessiz


biz ki bu dünya masalında umutları venüs e bırakılmış iki sevgili

sen ve ben

daha hiç yaşanmamış günlerin

yapayalnız silueti