Sabır, eyvallah etmek midir?
Her şeyi sessizce içine atar gidersin ya
Var olan mülkün ile sürünürsün yerlerde
Biri bir tokat atar yüreğine, diğeri sırtına yumruk
Suda eriyip bitmek midir?
Sabun mudur köpük köpük
Ve sabır, kâh gelip, kâh giden
Anılar mıdır bölük pörçük…

Sabır, kalleşten değil, dosttan pusmak mıdır?
Ukalanın vazgeçilmez dürtüsüdür allamelik
Yapamadığını yapar görünmek
Forta ile oturur ekâbir
Sözlerine sinmiş taşar her zaman kibir
Yok saymak tevazuu, hasedi artırıyor madem
Kalpte hastalık yapmaz mı bunca kir?
Cahile dayanmak
Ateşte yanmak mıdır?
Ve sabır, bilip de susmak mıdır?

Sabır, ince ince erimek midir?
Kar gibi, buz gibi… vakti gelince,
Soğuk olsa da hava… ince ince eser rüzgâr,
“Eri !” emri yüklenince,
Ve Rabbin bahar müjdecisi ılık yelince
İçten içe gökkuşağı renklerini soldurmak
Ara tonları tanımadan yaşamak
Olmayan eşi boşamak
Ateşe gidiyorken
Sabır, taş bağlanmış ayaklarla yürümek midir?

Sabır, âleme bakıp ötesini gözlemek midir?
Güneşi doldurup yüreğe
Ayı çehreye yansıtmak
Yıldızlara bölünüp, gökleri süslemek
Korkmak, yine de her şeyi göğüslemek
Ve sabır, evveli özlemek midir?

Güneri Yıldız (Elazığ,03.06.2011)

forta: Yalan, palavra… .