Kalemimin ucunda toz pembe hayeller
Kasırga gibi yüreğimde serzenişler
Peşpeşe gelen hayel kırıklıkları
Ardım sıra sürükler beni adım adım uçuruma
Tesellisi yok meczup duygularımın
Elimden tutan yok, son karanfilin dalıda kırıldı
Artık çıkmaz sokaklarda bir kuytu köşeye sığıntı ömrüm
Her bahar kışı getirdi peşinden
Ve buz kesildim yağan kar altında
Sabahın dondurucu ayazında
İşlerken ilmek ilmek soğuk, donuyordu kanım
Dilenciliğede yanaşmam hani,
Gururum bilğimde altın bilezik
Sokak serserisi de değilim ammaa
Bazen haydut ediyor adamı çaresizlik
Neyse sergüzeşti hayatım;
Değil bir şiir değil bir hikaye
Vermeyin hayata ne kıymet nede değerli bir paye
Bilmeden gelirsiniz dünyaya
Çeker bir gün bir el sinenizden, bilmediğiniz bir aleme
En kıymetli gördüğünüz hayatınızı
Yıkılır köhne beden,
bir kaç gün sonra,
Kokuşmuş bir ceset kalır kara toprak altında
Ve arkadaşları çıyan, akrep, böcek...

20.04.2011