Koridor sessiz,
Merdivenler sessiz,
Bir inilti yayılır geceye.
Deler geçer sesizliği ince ince
Titrek bir ses yankılanır,
Odada, koridorda ve kulaklarda..
Doktor, doktor!
İnce bir sızı ciğerimi yakıyor...
Doktor, doktor!
Kızgın bir kor yüreğimde,
Çaresiz derde mi düştüm?
Eman yokmudur yareme..

Ve hasta adam susar,
Karanlık, geçmeyen vakit,
Geceye dertlerini kusar...
Gece uzarda uzar..
Gece uzar sancılar azar...

Yıllar yılı sefil bir hayat,
Berduşluk bu.. batsın böylesi!
Sonu hüsran dolu.
İnsanda ne onur, ne de gurur...
Şimdi ele muhtaç, ele mahkum.
Kahr etmek faydasız..
Kahır neşteriyle açılan yaralar dermansız..

Bir hastane odasında,
Ölümü bekliyor, kimsesiz ve yalnız...
Acımak gelmiyor içimden..
İnsan ne yaparsa kendine yapıyor,
Şimdi, O, bir başına ölümü bekliyor...

Mustafa YILMAZ