'Şiir' gibi 'Şiir'. Denecek ne ola!

Lakin bir başka hususta diyeceklerim var izninizle. Bir dokun bin ah işit gibi olmazsa!
Yazmak.. Yazı ile anlatmak; sözü, düşünceyi özel işaret veya harflerle hayata bakışı yüreğin sözünü kaleme dökmek..
Bazen iç dökmektir, ferahlamaktır yazmak. Bazen de yazdıklarının yanlış anlaşılması sonucu iki arada, bir derede kalmaktır.
Ama hepsine rağmen bir çeşit özgürlüktür, kendini anlatabilmek, paylaşmak yazmak; hesap vermeden ve dilediğince...

Hayat denilen yolda binbir sıkıntı arasında yol alırken, soluklandığımız, bir katre bile olsa nefes aldığımız bu-şiir limanında; geldiğim günden beri nice kalemleri okudum, nice kalemler gördüm. Beğendim-beğenmedim. Hoş zaten herkes her yazılanı beğenecek diye kural mı var ki? Renk ve zevklerin tartışılamayacağı gibi göreceli bir kavram şiir. Kim kime göre şair-değildir? Terazisi mi var sanki?!

Kimi zaman; çok yazmak, çabuk yazmak da hiç önemli değildir. Dünya, nasıl yazdığınıza değil, ne yazdığınıza bakar çünkü.

Velhasıl... Dünyada herkesin sadece kendi için dahi olsa yapması gerektiğini düşündüğüm olay yazmak.

Bazen de öyle kalemler gördüm ki; sayfama bir kez dahi uğramamıştır ama ben hiç vazgeçmedim okumaktan. Vazgeçmeyeceğim de. Zira umurum olmamıştır gelmesi gelmemesi, al gülüm ver gülüm misali yorum yazıp/yazmaması.. Yazıyordur yazmayı bilendir çünkü.

Ve.. gelelim size.
Siz 'Şair' siz!
Siz s-imgelerin 'Şair'i.
Siz sözcüklerle dans edebilen g-izlerin 'Şair'i.
Bilirsiniz ki sizi, yüreğinizden kaleminize düşenleri okuyan sadık bir okuyucuyum.

Ve.. Bu kez tevazu göstermeyeceğim!
Ben iyi bir okuyucuyum. (Çoğundan kötü bazısından iyi yazsam-yazamasam da) Şiirden anlayan ve yorumlayabilenim..

Sizin şiirlerinizi okurken hep şunu düşünmüşümdür.. Elbet her şiir emektir. Lakin düşünmüşümdür! Bazen; vasat denilebilecek şiirler bile zaman zaman günün şiiri seçilirken; hemen her 'Şiir'i güne düşebilecek kalitede olan bu yetkin kalem sahibinin yazdıkları neden-niye hiç güne gelmez!? Hiç mi görmez seçici kurul diye!

Şimdi güne düştüğünü görünce nihayet! Nihayet dedim...
Nihayet görülmüş, görmüşler.
Geç kalınmış bir farkındalık olduğunu düşünüyor olsam da; günde görmek çok güzeldi.

Sitenin bu özelliği görmediğiniz g/özden kaçan bir kalemi okuyucuyla buluşturuyor. Sizi takip eden, bilen zaten biliyor yazdığınızı yazan olduğunuzu. Yazıyorum diyenden daha fazla yazabildiğinizi.

Lakin; bilmeyenler, okumamış olanlar da; bu güne düşüş sayesinde; kaleminizi görüp okuyabilecek.
İşte bu yüzden güne düşen şiirleri ve yönetimin bu sistemi uygulamasını seviyorum, bu yüzden anlamlı, doğru, yerinde.

Hakkıyla gelmiş güne. Fazlasıyla yakışmış/yaraşmış yerine.
Kutlarım can-ı gönülden.
Daim olsun yüreğiniz/kaleminiz ve siz hep ama hep yazın 'Şair'.

Şiir okuttunuz yine biz okuyuculara teşekkürler.

Saygımla...