Onca yıl geçmişti aradan,karmaşalar arasındaki sözlerle,
Çok uzun bir onça yıldı,
Geçerken, bugünlere gelindiğinde yaşanacakları hiç düşünemediğim bir onça yıl,
Hislerim hep konuşdu aslında bir gün bile duraksamadan,
Mevsimler hep kışdı inan,bakma sen çiçek açan ,meyve veren ağaçlara.
Bazen şehir bana çok yabancı geliyordu senin yokluğunla,
İçimden sen geçiyordun, duymuyormuş gibi yapıyordum kollarında,
Hissediyordum oysa seninle yaşanacak çok şeyler olacağını,
Bilmelerim fayda vermezdi sana olan sevdalarıma.
Kapılar çalınıyordu,
Açmak ve açmamak arasında kaldığım istasyonların son duraklarında inerken.
Rasgele alış verişlere çıkmalarım belki bir kaçıştı oysa,
Yabancısı olmuştum,köşedeki sokak lambalarına...
Yağmurlu havaları severdim
Elimde dumanı üzerinde mis kokan çayla pencereden gelip geçenleri seyretmeyi,
Onça yıl geçmişti oysa,
Ben o son sözlerinin ne anlama geldiğini kabullenmiyen bir çocuktum.S.A..2011