Ben bir başka dilden sevdim,
Mavi’lerden çok uzak,
ırmaklardan dahada derin
Kendimi çok yalnız hissettiğim
zamanlarda ben sana ağlarken
Göz yaşlarımı silmeye fırsat bulamadım
Öncesizdi belirginliğide yoktu
terk edipde gitmelerin
nefrete sevgiden daha çok
ihtiyacım oluvermişdi yorgun gecelerde
Düşler kurmayıda beceremedim
Umutların yaşatılması gerektiğini bile
giderken bana sen anlatamadın
çok uzun sayılmayacak zamanda
yaşadıklarımızda çok azdı
yaşamak istedikce biz
zamana sığamadık adeta.
daha fazla incinip yıpranmamı
isteme benden,canım yanıyor.
Rüzgarların kemanını çaldığı
damlaların cama vurduğu
bir pencerede,
Ayrılığa yenik düştüm ben
başım iki elim arasındaydı
artık senle benim aramda
dağlar,denizler var.
birde senin kahrolası gururun
bende ise paramparça bir yürek
içindeki pişmanlıkların yıkıntıları altında
can çekişirken ağlamaklı kaçamaklı gözlerin
karanlık geceler sanadamı dar geldi.
Aralıklardan rüzgar geliyor
ya açın her tarafı yada tam kapatın
hüzünlerim olduğu kadar
benim sevinçlerim olamadın
dağınık sacların bana inat
meydan okurken başına
zamanında çok üstünde
eski bir düşünceydin sen.
kalbine sığdıramadın birtürlü
aklından geçenleri
birlikde soluduğumuz hava
gezdiğimiz sokak isimlerimiz olamadın
herşeyi sen ertelettin gidişinle
ülümü bile
Gün batımı akşamlarda
turuncuve kırmızıya çalarken güneş
Sen aydınlıkları değil
karanlık olmayı bekledin
çok uzak olan kentlerin birinde........
Dahada bekleyeceksin...//




....