Dil yarası ne büyük yaraymış insanın denendiği,
Ne gaflet söyleyene,
Küfre dönerken sözleri,
Görseydi, keşke, gönlüne inen perdeleri!

Kibrin azabına düşmüş, anlamaz! Bir kendini bilir, bir dinler kendini,
Ah, cemalin güzelliği boyar aynada seni
Boyarken siler yüreğindeki tüm güzellikleri!

Ah, kibir ne zor aşktır insana!
Başka bir yar bulamaz kendine,
Kimse katlanmaz ona,
Kibrinden kendini şaşmışa!

Yari kibir olan, Hakka ulaşamaz,
Ah birde kula tapanlar var anlamaz!
Yalan riya, iftira katar,
Ulaşmak için mabuduna!

Ah yaradan verirmi? Bilmezmisin zalim!
Şirk koştuğunu sana?
Gaflete düşmüşsünde
İnşaallah Yaradan acır sana!

Dilerse bulursun, belki Hak!
İbret almak için, şöyle bir etrafına bak!
Dilerim dilin verene sadık kalsın!
Zehrini akıtırken, sadece en yakınını yakarsın!

Bırak dilin bu yaktığıyla kalsın!
Gavurluğu gönlüne indirme!
Bırak o Yaradana tapsın!

FİLİZ KOCABIYIK