1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
847
Okunma
Ay ihtiyar, ay yorgun, ay bâkir, ay tazedir,
Ay’da mahmur aydınlık bir cilve ki, gözedir.
“Ay on dördü, ay balam, ay dede” der duyarız,
Ay’ın işvesi rûha, ürpertisi sözedir…
Kâinat denen sonsuz boşluğun kucağında,
Ay bir umut, bir hedef, aydınlık yelpazedir.
Hilâlini remzettik on beş asırlık vecde,
Ay’ın yüreğindeki sığınağı bizedir…
Olmaz’ı olur yapan Resûlün dudağında,
Ay ikiye bölünen bir dehşet mûcizedir...
Kâinatın yolunu insanlığa da açtı,
Ay, şimdi dâvet sesi, Bilâlce avâzedir!..
MUHSİN İLYAS SUBAŞI
5.0
100% (1)
Cevap Yaz