Siyasetin kirli sularında ıslatılan insan; bir lokma ekmeğin peşinde bazı önünü göremez bazı ardını... Üçüncü sayfaların satır aralarına sıkıştırılmış yaşamları traji komik öykülerle arada bir hatıra gelir; ! Kimse kimsenin umurunda olmayarak; sallanır yaşam beşiği yanıltıcı neon ışıklarıyla tangur tungur...Oysa sosyal, toplumsal yaşamın dolayısıyla siyasetin merkezi, baş aktörü/aktristidir İNSAN! Ve hizmetin , onurlu , insanca yaşama ereğinin odağında ki de... Bu hengamede ne gemiler girer çıkar sessiz karanlık limanlara da; duymaz sahildekiler, bir elveda diyemeyen sessiz çığlıkları...
O insan ki; son limana demirlediğinin farkında olmayan suskun /sustururlmuş yüreği, feri bitmiş bakışlarıyla; ölmeden ölümün soğuk ıslaklığıyla kirpiklerini yıkayan...
Öyle bir kopuş, öyle bir yabancılaşma kendine, özüne, değerlerine...Ve savruluş...
Kimin kimden haberi olmaz, bu adres değişikliğinde...
Ten yaşasa can bezer, büzüldüğü kafeste...Can yaşasa ten ezer, ezildiği bedende!
İş ki; beden can için, can bedene ne için yapıştığını bilsin!
Tut ki; eti tırnağa, tırnağı ete yapış yapış olandır İNSAN...Gaflet ile hayatı zından eden de İNSAN!

Gerçeğin derin sularında düşün dünyamıza yanıtsız sorularla oklarını atan; derinlik dolu, arı duru diliyle düşündüren dizeler..Bu kısasa kısas, anlamlı dizelerinin güçlü ve saygın kalemine özümden saygı ve dostluk selâmlarımla...