Zaman aşkı bekler mi sanıyorsun?
Esen rüzgarın ardından çıkmaz mı fırtına?
Avucundan uçup gitmez mi aşk?
Fırsatı bir kez kaçırdığında.

Giden gider ama geride acısı kalır
Bir damlası bile aklını başından alır.

Küçümsersen aşkı sen de yanılırsın
Fırtınadan kaçarken rüzgara kapılırsın
Yüreğine engel olamaz
Bir çirkinin de peşine takılırsın
Bir kerecik olsun aşka dudak bükme sakın.

Sevgi ek yollarına büyüyesi gelir
Bir bahar günü
Koklarsın demet demet büyüdüğünde
Karşılıksız değildir sevgi
Kök salar emek verirsen yüreğinde
Söküp atamazsın bir ağaç gibi
Kavgalara alışırsın zamanla
Sakin geceler heyecan vermez sana
Özlersin nefesini.

Teninin kokusu burnunda tüter
Bir çift siyah gözden büyülenirsin
Seviyorsan tırmanmayı göze alırsın
Asla korkmazsın karlı zirvelerden
Aşkın önünde dağ mı dayanır sanırsın?

Kerem ile Şirin gibi
Dağları delersin sabredersen
Yeter ki aşkın farkına var sen
En saf duygularla anlat içinden geçenleri
Seven anlar aşkın dilinden
Bir kerecik olsun emek verirsen.

2008.OSMAN ÖZTÜRK.
Taflan Mevsimi Şiir Kitabımdan.