İkimiz de bahtı gibi kara, kara bulutlar gibiyiz
Birbirimize yaklaştıkça hep ağlıyoruz
Aramızdaki engelleri yıkıp geçsek de
Birbirimize sarılmak istedikçe ayrılıyoruz.

İkimiz de bahtı gibi kara, kara bulutlar gibiyiz
Rüzgârlar estikçe diyardan diyara savruluyoruz.
Yüreğimizdeki lanetlenmiş aşk yüzünden
Günler geçtikçe daha çok kahroluyoruz.

İkimiz de bahtı gibi kara, kara bulutlar gibiyiz
Birbirimizi ölümüne sevsek de kavuşamıyoruz
Yüreğimizde alev alev yanan aşk ateşiyle
Bazen yağmur olur bazen de buharlaşıyoruz.

İkimiz de bahtı gibi kara, kara bulutla gibiyiz
Ne yapsak da kaderimizi değiştiremiyoruz
Hasret acısını yüreğimize gömüp
Lanetlenmiş kaderimize boyun eğiyoruz.

İkimiz de bahtı gibi kara, kara bulutlar gibiyiz
İsyanımızı gözyaşlarımızla dindiriyoruz.
Düşsek de cehennem ateşinin içine
Aşk ile titreyen bedenimizi ısıtamıyoruz.
Abdülnasır Yılmaz
25.11.2001 ADANA