6
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1373
Okunma

aynı öyküdeydi
yaşam ve yaşamak
bırakılmıştı bize
gölgelerimizin izinde kırık sevgiler
buruk mevsimlerde dönüyordu
çiçeklerin özgür dansı
kahırlarımızdan dökülüyorken kırmızı yapraklar
özlemenin harareti ılıman
kırılgan hislerde
öğrendiğimiz yüzeysel sessizlik
umarsızca yabanıl umut veren yarınlar
bir buruk tat
bırakır damağımıza yaşam ayrıntıları
saklamıştık sessizliğe
yanlış savaşlarda ömürden ayrılan baharı
işte şimdi geziniyor
yaşamanın meridyeninde
gün gün düşülen
öykünün son paragrafı
.....
.....
5.0
100% (9)