7
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2934
Okunma
Malûmunuz, avcılar sözüne yalan katar
Meydanı boş bulmasın! Boyna desteksiz atar!
Palavrayı savurmak sanki meslek illeti
Hiçbir şeyden anlamaz, saf sanırlar milleti!
Bu tarz hikâyelerin çoğu hayal mahsûlü
İşte onlardan biri siz anlayın usûlü.
Şikarizâde Sayyat; ün almış avcı diye!
Avcılar meclisinde güngörmüş yaşlı üye.
Huşu ile dinlermiş ne varsa anlatılan
Ondan övgü alırmış sohbete her katılan.
Kendisi hiçbir zaman avından konu açmaz
Bu husus avcıların dikkatlerinden kaçmaz:
-Usta! Sen ki adını avla perçinletmişsin
Av peşinde dolaşıp ömrünü tüketmişsin!
Sen ki bizlerin piri anılarla zenginsin
Nedendir bilmiyoruz, sessiz sakin dinginsin!
Lütfeyle bir hatıra anlat da dinleyelim
Engin deneyiminden istifade edelim.
Sayyat biraz nazlanır, topluluksa ısrarlı
Merak git gide artar, bir iç çeker esrarlı:
-Ah!... Beni konuşturup meclisi ağlatmayın
O dert hâlâ içimde yaramı dağlatmayın!
Zaten anımsadıkça içime ateş düşer
Utancı beni boğar, şimdi onu kim deşer!
Sayyat’ın sözü, kurşun gibi meclise çökmüş
Heves ve heyecanla herkesi ona çekmiş:
-Herhâlde yürek burkan duygusal ve de elim
Bir av hikâyesi var, mutlaka dinleyelim!
Herkes Sayyat Ağa’yı ikna için koyulur
Sonra susar, çıt yok; sinek uçsa duyulur.
Ağa önce yutkunur yerinde kımıldanır
İlgiden gayet mennun dualar mırıldanır.
Ve başlar anlatmaya: - Efendim! O zamanlar
Toy bir delikanlıyım. Başımızda dumanlar.
Bir gün tüfeğim elde tazım ise gölgemde
Ava çıktım. Dikkatle ilerledim bölgemde
Gökte yola düzülmüş yağlı bir turna gördüm
Hemen yere diz çöküp sigaramı söndürdüm.
Aheste beste uçar, dedim biraz durayım
Şu turnayı zararsız bir yerinden vurayım.
Turna biraz yol aldı öldürmek değil kastım
Sol ayağına nişan alıp tetiğe bastım.
Ne olduysa o anda, ne yapsa beğenilir!
Yüreğim parçalandı ama elden ne gelir!
Sen tut aciz gaganla, sılanın hayâliyle
Ayağı kaşımaya yelten! Düştü hâliyle!
Tazım kaptı getirdi. Baktım, atış zararsız
Çevirdim!... O an öldüm! Ne yapılsa yararsız!
Saçmalarımdan biri ayağının yerine
Başı siper edince bir gözden diğerine...
Gözleri oluk gibi kanıyor. Ben şoktayım
Pişmanlıktan bîçâre dertten kahrolmaktayım.
Hâliyle, toyluk da var. Kuş pervaneye dönmüş
Ağlıyor ki sanırsın benim hayatım sönmüş!
Bilmem ne kadar kaldık o ne kadar sızlandı
Ama asıl hüzünlü sahne sonra yaşandı...”
Avcızâde duraksar lâfının burasında
Ve bağrını yumruklar sohbetin arasında
Üzüntüyle yutkunur, maşrapadan su içer
Elinin tersi ile ağzını silip geçer:
-Nereden, nasıl geldi? Hâlâ anlamıyorum
Ne vakit toplandılar? İnanın bilmiyorum
Çırpınan kör turnanın üzerinde bir alay
Turna göğü kaplamış, çığlıkları bir olay!
Ömrümde böyle korkunç bir gün daha görmedim
Kıpırdayamıyorum hiçbir şey diyemedim.
Konuşsam, hangisine; affedin desem, kime?
Kim çözer bu durumu gitsem hangi hakime!
Birden, fark ettim. Onlar ötüşüp konuşurken
Kör turnaya bir şeyler anlatıyorlar. Derken;
Onu aralarına îtinâyla aldılar
Sonra yıldırım gibi, yerden havalandılar.
Dinleyiciler şaşkın, hayret dolu gözleri
Ve Sayyat’ın ağzından dökülür son sözleri:
-İşte dostlar! Turnalar, katar katar uçmaya
O günden sonra başlar hep bir kanat açmaya.
Araya aldıkları kör turnaya ses verip
Yön vermeyi buldular. Sonrası daha garip!...
Bugün, turnalar sırf o şom günü hatırlatmak
İçin katardır. Maksat, benden intikam almak.
Hatta, bütün dünyada, turnalar huy edindi
Katar olmalarına benim olay nedendi.
Böylelikle, doğuştan kör bir turna olsa da
Seslerden yol bulsunmuş tek başına kalsa da.
Kör ettiğim o turna geçen rüyama geldi!
E, hâliyle yaşlanmış. Birden gözlerim doldu.
Dedi; “Ey gelip geçmiş avcıların üstadı!
Hep seni takdîr etti turnaların efradı!
Sen gibi avcı mı var ki yerine konulsun
Değil iki göz, canım, uğruna feda olsun!...”
Lâfın nihayetiyle Sayyat Ağa rahatlar.
Dinleyenler hayrette, biri duramaz patlar:
- E be üstadım yâni pes sen de durdun durdun
En sonunda turnayı tam da gözünden vurdun!
İşte, ister rastgele ister bilinçli; kişi
Uzun zamandan sonra yola sokmuşsa işi
Bu olayla birlikte o civârda ünlenir;
Durdu durdu turnayı gözünden vurdu denir.
03.06.2011 08.52
04.06.2011 16.57
Salih ERDEM / AYDIN
* Hikâyeden şiire uyarlanmıştır.
5.0
100% (6)