Bir şiir yazdım bize,
İçinde senin olduğun düşler kurdum
Gülüne hasret bülbül gibi anlattım seni
Her satıra senin yüzünü sığdırdım
Öyle anlattım seni,

Senin olmadığın hayatımda,
Sen varmışsın gibi cümleler kurdum
Sensizliği anlattım mısralarıma
Anlattım ama bende anlamadım ki
Çünkü seni bilmiyordum
Neyini, hangi yönünü nasıl anlatacaktım

Hayat yolunda,
Bir düşe bir kalka öğrendim seni!
Senin gelmediğin gün anladım
Cümlesiz kalan anılarımı…

Savrul kalbim savrul hadi
Onsuzluğun acısıyla esen rüzgarın da
Tek bir kurulu anı bırakma
Yak, yık parçala hadi hepsini...

Her şeye bir son yazdığımız gibi,
Artık bende şiirimin son mısralarındayım.
Senin için yazacak tek bir kelimem daha kalmadı
Zordur zor olanı istemek
Bu yüzden,
Sen olduğun gibi öylece kal!
Bir daha yer alma mısralarımda
Bir daha gelme düşlerime..!
Ben, seni hep böyle anlatmış olarak kalayım

Elff…