Şu an,
Gecenin sabaha en yakın olduğu zaman
Uykusuzum,bedenim yorgun.
Yoksa sen..
O sevda şehrinde uyuyormusun?
...Dışarıda hafiften bir yağmur
Mevsim Sonbahar olmalı.
İçimde bir karmaşa,
Çığlık çığlığa haykırıyorum.
Sensizliğe hiç zamanım olmadı biliyormusun
Parçalara böldüm bedenimi paramparçayım.
...Hatırladığım tek şey sensin ömrümde
Her parçamda sen varsın.
Neresinde olursam olayım zamanın
Bil’ki...
İnce bir sızıdır içimde yokluğun.

Sensizliğin kaçıncı Sonbaharı bu kimbilir
Yaklaşan gün aşırı ölümümdür biliyorum,
Biliyorum da..
Yinede sana beddua etmeye kıyamıyorum.

Seni özleyen bedenimi avutamıyorum.
Kulağım her an kapıda,
Yollara düşmüş hasretim.
Sen olmayınca..
Uykusuz gözlerimi uyutamıyorum.

A.Nevzat Uçar.
07/Temmuz/1997. Saat:05-10.
Fatih/İstanbul.

Nevzat Uçar



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.