Jun,23/04


Buruk bir hoşluk
Bu yalnızlık...

Bir biliş, belki,
Zaten biz hep yalnızdık!

İkili yalnızlıklarda
Hep, en çok,
Hırpalandık...

Tekli yalnızlıklarda
Onarıldık...

Derlendik.
Toplandık...

Hoşlandık!
Tadına vardık! ..

Sıkıldık...
Unuttuk
İkili yalnızlıklarda
Ne çok hırpalandık!

Yine aşk aradık...

Yalnızlığı paylaştık
Büyüdük...
Çoğaldık...
Biz hep bunu aşk sandık!

Sandık ki,
Bir daha hiç yalnız kalmayacaktık...

İkili yalnızlığın
İlk hissedilişlerinde
Bozguna uğramıştık,
Aşkı tükettik sandık!

Sandığımız, elbet, aşktı.
Aşk,
Yalnızlıkları paylaşmaktı!

Yanlışı hep
Şurada yaptık;
Yalnızlığımızı yadsıdık! ..

Paylaşması hoştu yalnızlığı
Tüketmeyi ise, asla yapamazdık!

Bilemedik...

Sandık ki,
Biz beceremedik! ..

Ağladık...
Suçladık...
Acıdık,
Acıttık...

Bilemedik,
Ne çok korktuk!

Kaçtık...
Tekli yalnızlığımıza
Sığındık...

Nihayetinde anladık
Biz hep zaten yalnızdık!

Yalnızlığı,
Yalnızca paylaşmalıydık! ...


Gülgün Karaoğlu