Yıllar geçti, bembeyaz oldu başımdaki saç...
Şükrederek kalkmıştım, her sofradan yarı aç

Izdırapla doluyorduk, her sabah her akşam,
Dert, çile bitince, kalmadı bize ihtiyaç

Bazen hastalandım, ölümün kıyılarında,
Ne hastane gördüm, ne bir doktor, ne de ilaç.

En güzel çağlarda, boşa akıp gitmiş yıllar,
Yaşadığım toprağın, altı su, üstü kıraç.

Fedakarlık, hasbilik, ne söylendiyse yaptık,
Bunun için ne şan istedik, ne şöhret, ne taç...

Yolu, okulu olmayan, köyler, kasabalar,
Fedakar insanların, alın terine muhtaç...

Gariplerin diyarı, mahsundur Anadolum,
Bitmiyor hiç dertleri, artıyor kulaç kulaç...

Mahsun gönüllerin, bitmez derdi, ızdırabı,
Bu dertlerden, ne gaye kaldı, ne de bir amaç.

Izdırapla yoğrulur, bu topraklarda insan,
Varlık içinde iken, kefen bezine muhtaç.

...andelip...