Çaresi olan dertler, boş yere çare bekler?
Bunun adı muhannet, mihnete sataşmaktır.
Çare bile çaresiz, umuda umut ekler,
Bunun adı varlıkta, yoklar boydan aşmaktır.

Garibin yüzü gülmez, her kapıdan kovulur,
Derisini yüzerler, yüreğinden oyulur,
Milyonların içinde, yalnızlıktan boğulur,
Bunun adı şaşırmak, ahvaline şaşmaktır.

Belki küçük bir şule, doğar diye ufukta,
Bir teselli ararlar, olmazları umup ta,
Sabırın zorlanarak, tükendiği hudutta,
Bunun adı son adım, uçurumdan taşmaktır.

Akıl veren çok olur, ukalalık bedava,
Gümletirler adamı, itibarı berhava,
İnsanı ipe verip, nefes kesen boş dava,
Bunun adı gıybetle, yürekleri asmaktır.

Dedikodu yapmaya birçoğumuz bayılır,
Çöp istesen vermezler, altın vermiş sayılır,
Üstelik destan olur dilden dile yayılır,
Bunun adı töhmettir, dil yarası açmaktır,

Yapmıyorsan bari sus, kimselere söyleme,
Muhtacı ayıplama, zavallıyı eğleme,
Maksadını aşarak, girişirsen eyleme,
Bunun adı kötülük, iyilikten kaçmaktır.

Kana susamış gibi, arenaya gelirsin,
Ya boğalar çıldırsın, ya matador delirsin,
Yaralıyı bir görsen, sevincinden erirsin,
Bunun adı vicdana, sadist mührü basmaktır.

31.05.2011…Mustafa YARALI