6
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
751
Okunma
düşer kımıltısız
ruhumdan yar diye dökülen yağmurlar
kaçarken damla kırıkları gecenin ortasından
inleyen ırmağı var hayallerimin
istisnasız
benlik hapishanesinde bulanık sular
masum yüzlerin yassı mutluluğu
dökülür çılgın bir merak gibi avuçlarıma
yaşam karmaşa
çıkarıp atıyorum hiçliği su şeffaflığına
uzuyor yüzyıl
siliyorum mevsimleri güzleri bir yığın esriklikle
çünkü
yokluğun karanlığa yakındır
geceyi hangi sulara kapılan yaşam ışığı öptü sevgili
onca bilinmezlik akıyor
özlem ırmaklarına
ve yarım her dize ayrılıyor
evrenim oluyor hüznün masum damlaları
....
5.0
100% (5)
Cevap Yaz