0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1320
Okunma
Asla dönmeyeceksin asla...
Yıldızlar dökülse, korkuyorum söylemekten; gece yarısı ölmekten.
Kupkuru gerçek, düşlerinden temizlenerek ; ne soğuk ne acı, bilmek.
Parmak uçlarıma fısıldıyor ince ve gizemli beyaz resmin.
Karanlığa ışık; çöle su, giderken hoşçakal demek.
Fısıltılar çağında korkusuz olmak korkarak.
Gözlerinde oynuyorum; dokunsan, göz yaşların olacağım.
Akşamlar mı anlatır, ben mi akşamları ?
Sessizce çekip giden Güneş gelir, bilirim.
Bilsem döneceğini beklerim.
