2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1080
Okunma
Cansız bir akşamın soğuk bedeni sarıyor insanı ;
Çalınmış günlerin ağlamaları damlıyor tavandan.
Ilık bir tebessüm, devriliyor kaybolan zamana.
Hoşçakal sözleri geçmişten yankılanarak çoğalıyor.
Aptallar çağında, durgun ve suskun , yaşamak kaybediyor...
Zincirli bedeniyle ağlayan ağaçlar,
Zift içinde çırpınan kuşlar,
Bu defa son, bu dafa hoşçakal.
Dokun yansın beyaz kanatlar.
Göklere uzansın feryatlar, dökülsün yıldızlar...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz