Dün gece yağmur yağmış şehrime
Sokaklar ıslanmış
Caddeler ıslanmış
Kaldırım taşlarıda öyle

Sokak lambası altında
Kitap okuyan çocuk ıslanmış
Sahil kenarında ki bankta
Geceleyen ayyaş ıslanmış

Büsbütün bir ömür ıslanmış
Gözlerin ıslanmış mesela
Anılar ıslanmış
Mezar taşları ıslanmış

Yılgın sokaklarda aksak yürüyüşlü çocuklar ıslanmış
Tesadüf müdür bu hadise ?
Sen ıslanmışsın
Gözlerim ıslanmış

Uykusuz geçen bir gece daha
Geçen her gecenin arından
Ruhumun derinliklerinde duran
O şair yürekli çocuk ıslanmış

Bir bilsen ne çileler çektiğimi
Bir anlatabilsem
Bir göre bilsen gözlerimi
O beyazın nasıl can çekiştiğini görürüdün siyahın içinde

Öldüğümü,yandığımı
Pişmanlığımı,esaretimi
Gözlerimden süzülen su damlalarını
Nasıl bir çıkmazda can verdiğimi,görürdün

Sokağın ortasında ıslanmışım
Saçlarım,yüzüm,ellerim,ayaklarım ıslanmış
Öylece,hareketsizce uzanmışım kaldırımın ucuna
Bir yanı vücudumun asvaltta, bir yanı kaldırımda

Kanım süzülüyor logar kapağına
Yağmur damlalarıyla ıslanmış sokaklarda
Suya uymuş akıyor kızıl şerbet
Cesedim ıslanıyor bir çatışmanın ortasında

Ölmüşüm
Yumruğum sıkık
Yüzüm belli bilirsiz
Ruhum asi

Kalbim,
Sende kalmış...


Mustafa Özkan