ruzîgâr
misk-i amber kokunu almaya yola çıktı
Yusuf yüzünün alnına düşen
zenci kölelerin kıvrımlarında
yüreğini kana boyadı

Meryem Ana kilisenin çanı çalma vakti
kara peçeli gece şehr-i İstanbul’a giyindi
yürek yükümü bağlayıp
feryad-ı figanda zorgoşt

mavi felek
Marmara da hilâl kayığında küçük bir kız çocuğu
lâl renkli şarabın aralığında Şems
ağlayıp
inleyen gönlümün ahında ki duman
hamlığımı küle döndürdü
ne vakte dek sürecek
yanmak
yakılmak

gül bahçesi nevruz çağında
güzel nağmeli bülbül gülle buluştu
terütaze yeşilliğe bürünen hüsnüyusuf
vuslat kapısını
kirpiklerimle süpürdüm ey yâr


Nuh’un gemisinde öyle bir toprak var ki
tufanda bile bi derya
feleğin evinde çıksam bi
gözümü yumacağım yer iki avuç toprak


Kenan ayına benzeyen cancağızım
vuslat saltanatını ele geçirdi
hicran zîndanını terk etmenin tam vakti
rüknâbat suyum

feryad
feryad.......

yüreğimi birbirine katan zenci gözlü yâr
ismet perdesini arala
hadi cancağızım
dudağa gelen can
zat-ı cemaline görme niyetinde
dağınık zülfün ne vakit muradıma gelecek


uykuya bulanmış gece gözünü kapatma
şuh kaşının kurduğu yay
bendeniz’in helâki için kurulmuş
bilmez misin yâr
o canımı kasdetmeye niyetlidir


nakkaşın kalemi
pergeliyle yol çıktı
gitti
sülûkündeki melekler
aşk tespihin de zünnâra kuşandı
yüreğimi rehin verdim sana yâr


Ay erguvan ateşe dönmeye ramak kala
lâl dudağınla şarap rengine bulandı Marmara
gam kadehinden içtim zemzemimi

Ferhad’ın sözü
Şirin’in dudağının hikayesi oldu ayaz bir gecede
yüreğime bir sorsan cancağızım
gönül alıcığınla sermest
feleğin çevriyle perişan


gamlı yüreğim cemâlindeki nikâbı kaldırdı
halvetteki çırağı yeniden yalınlandı

başı alınmış sem aydınlatırken zamanı
aşk;
bir işveye başladı ki
beni yine yolumdan çıkardı

ağzını,
sözünü şekere bandıran yâr
gönül aldatan tatlı sözlerin ki
İsa nefesinle mecruh eden
gam yükümü aldı da gitti

geceye,
gündüze güzellik satan şehr-i İstanbul
sana gelen âşık’ım
yedi gök
aşk hikayenle doldu.
taştı

gözüm
siyah benine bir muskayken
yüreğin
bana musalla

gordion
27/05/2011