Ey oğul! Bu topraklar sana kolay vatan olmadı.
Kimse atalarına toprakları bağışlamadı.
Nice, nice anaların, dedelerin kanı aktı.
Kan ile yoğruldu bu toprak, birbirine karıştı.

Bak oğul, bu Vatan bize, Ata’dan emanet kaldı.
Emanete hıyanet, Türk’ün kalbine yazılmadı.
İhanet edenlerin özünde, farklı kan dolaştı.
BU kan kirlenmiş, kanlanmış, asaletini satmıştı.

Ey oğul, bak anla etrafında oynanan oyunu.
Oyunu oynayanları değil. oynatanı oku.
Bu vatan ilelebet olacaktır Türklerin yurdu
Yorulmak ve yıkılmak yok, korumalısın yurdunu.

Ey oğul, Atalar işledi toprağı yara, yara.
Derelerinde yıkanıp, su içtiler, kana, kana.
At koşturdular ovalarda, uçuştular dörtnala.
Tepelerinde ok attılar, dağıldılar her yana.

Vatanın her yanını karış, karış elle açtılar.
İçine genç, ihtiyar, çoluk çocuk şehit koydular.
Ağıtlar yaktılar, türkü söylediler, ağladılar.
Bağımsız bir vatanı gururla sana bıraktılar.

Ey bu toprakları Vatanı bilen aziz Milletim.
Karıştık kaynaştık, birlik olduğumuzu bilelim.
Ayrılık sokmak isteyenlere karşı direnelim.
Fitneden uzak duralım, dostluklarda birleşelim.

Bak etrafına evladım, Yugoslavya’ya ve Irak.
Boğazlanıyor insanlar, hayvan misali artarak.
Kendini Medeni sananlar, bakıyor sırıtarak.
Ne zaman ayılacak bu insanlar, akıllanacak.

Türk Milleti! Vatan’ın birliğini korumaya bak.
Sıranın sana da geleceğini anlamaya bak.


Mehmet Macit 23.04.2007