Günlerim ay oldu yıllarım asır
Mahperi sevdanı söyle kim taşır
Yüreğim burkulup tutmadan nasır
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

Şu üç günlük dünya aldı çürüttü
Kime yar dediysem derde yürüttü
Bu aşkın ataşı yaktı eritti
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

Ölmeden görseydim son bir nefeste
Belki gelin diye kulağım seste
Can bedende esir sanki kafeste
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

Kurudu dallarım hazana döndü
En son güldüğüm gün o gördüğündü
İçimdeki volkan yandıkça söndü
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

Gittiğin o günden dilim tutuldu
Kim düştü bu derde kimler kurtuldu
Sanma ki bu sevdan yar unutuldu
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

Mevsimler değişip zaman dolmadan
Has bahçe bağımda güller solmadan
Azrail bu cana talip olmadan
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

Doldur son kadehi doldur be saki
Bu dünya ne sana ne bana baki
Kavuşmak imkânsız öyle sevda ki
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

Son kez olsun bari gelde göreyim
Tuz basıp yarama merhem süreyim
Bir daha çırpınıp atmaz yüreğim
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

Ecel pençesini taktı boynuma
Bir yılandilliyi soktu koynuma
Ben feryat ederken gülüp oynama
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

Sorarsan halimi yanardağ közüm
Git artık demeye tutmuyor özüm
Kendime geçmiyor bir zerre sözüm
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

Durulmaz gözyaşım sanki bir pınar
Ağlamaz mı sandın bu yaşlı çınar
Sen gittin gideli yüreğim kanar
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

Cümleler dilime dolaştı durdu
Eski dostlar zât-ı halini sordu
Şu çile mektebi vallahi yordu
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

’Birisi’ kalemi almış eline
Bir name göndermiş gonca gülüne
Dertli dertli vurur sazın teline
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

Nerdesin kim bilir şimdi nerede
Bir anı yaşıyor o mecrerede
Bu kadar sevmesem düşmezdim derde
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

Çektiğim bir değil yüz oldu derdim
Can çıksa bedenden yine severdim
Serdim yar postumu yerlere serdim
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

Ağlayıp gözyaşı döktüğün gibi
Kalbimi yerinden söktüğün gibi
Bu aşkı gönlüme ektiğin gibi
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

Gel desem ne fayda gelemezsin sen
İçim kan ağlıyor silemezsin sen
Ne kadar çok sevdim bilemezsin sen
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

Eyyup, Kenan, Nadir öz gardaşım var
Pırlanta misali hepsi bir ayar
Şevki Kayaturan dörtlüğü sayar
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

Eyvah geçti sayı plaka nerde
Şimdi can gardaşım düşecek derde
Ellisekiz arar gittiği yerde
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

Dertlerim depreşip yoğrulmadan gel
Darağcı’na sehpa kurulmadan gel
Düştüğüm bu yerden doğrulmadan gel
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

Der ÂLİM ruh benden ayrı yürüyor
Sen görmesen bile Allah görüyor
Dostlarım yarama merhem sürüyor
Yetiş imdadıma çabuk gel yeter

Not:Bu şiir 25.05 2011 Tarihinde 110 dörtlük olarak tamamladığımız Grup ortak çalışmasından şahsıma ait dörtlüklerden alınmıştır.