BOŞVER
Çok istemiştim âşık olmayı, Oldum.
Bakıyorum da iyi halt ettim.
Tut şimdi düşlerini düşmesin kalbinin kırıklarından.
İyi sakla aldığın nefesi ki
Boğulmasın ciğerlerin hıçkırıklarından.
Bol su içme,
Tozlu yerlerde yürüme ve rüzgârlı havada çıkma.
Yağmuru düşün mesela.
Dışarı mı çıkacaksın, Bekle.
En azından o yoksa bile yağmur olsun.
Yoksa nasıl kaçacaksın gözyaşlarından.
Kimseyle konuşma, Hep gül.
İçinin buruk olduğunu bilmesinler.
Kaç kere kapısını beklediğini,
Uzaktan izlediğini söyleme sakın.
Gururunu kırarlar yoksa.
Onursuz, yüzsüz olursun.
Sevdiğini kimse düşünmez.
Görmezler yatıyorum deyip girince yatağa
Nasıl ve ne zaman uyuduğunu.
Gündüz güneşle bulutla,
Gece karanlıkla, yıldızlarla,
Duvarlarla yaptığın arkadaşlığını da anlatma ha,
Anlamazlar ya zaten yine de sen boş ver.
Anlatma.
Yoksa nasıl bakacaksın onların alaylı yüzlerine,
Mağrur bakışlarına.
Kimse olamaz şimdi olduğun gibi senin,
Kimse anlamaz şimdi anladığın gibi seni.
Bir başka dil konuşuyorsun bilirsin.
Yeni ve başka bir dünyanın içinde yeni bir masal.
Ne kötüler ne iyiler,
Nede kahramanlar var.
Şşşş bunu da bilmesinler.
Bozulur masal.
Pis ellerini uzatıp dağıtırlar dünyanı,
Bir başka olursun.
Şöyle ne bileyim olmadığın gibi bir adam işte.
Sonra prenses ararsın masalına kendini prens sanıp.
Sonra hayalden saraylar kurarsın.
Maazallah yıkılırsa altından kalkamazsın enkazın, Boğulursun.
İyimsimi kal içinde sen.
Orada yaşa öl.
Gerisini mi?
Boş ver.