Dinlerken nostaljik şarkıları derinden,
Nedense hep seni hatırlarım ben.
Yaşanan unutulmaz o muhteşem günleri,
Hem günleri,
Hem fecre kadar oturduğumuz geceleri.

Ömür tepesinde içtiğimiz çayları,
Kanlıca’da yenilen yoğurtları.
Bacasından dumanlar salan Boğaz vapurlarını,
Dersleri kırarak yaptığımız kaçamakları.

İstiklal caddesi, Beyoğlu turlamaları,
Atlas ve Yenimelek sinemaları,
Seyretmekten zevk alırdık Toto Karaca’yı,
Hiç ıskalamazdık Pasaj’daki Arjantin birayı.

Beşiktaş iskele üstü lokanta ve köşe masa,
Ortada tarama, lakerda, bir dolu istavrit tava,
Hiç eksik olur muydu ki roka salata?
Ve cepteki üç beş kuruşla içilen şarap Marmara

Nerde o güzel günler, ah nerde?!
Sen nerdesin şimdi?!
Ben nerdeyim?!
Hangi ellerdeyim, kimlerleyim?!
Sorma!
Ne hallerdeyim.

Özledim o güzel günleri, çok özledim
Yokluğun bütün benliğime sindi!..



M. İlhan Günay
Novosibirsk, Şubat 2007