1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2962
Okunma
BİR SABAH SANKİ RÜYADAN UYANIR GİBİYİM.
BAK YİNE, NAZLI YAR BÖYLE SİNEMDE UYUYOR.
İŞTE BÖYLE AYRILIĞIN PENÇESİNDE BENLİĞİM.
ŞAFAKLA BERABER, GÜNEŞ BAĞRIMA DOĞUYOR.
SEN, GÖZ YAŞLARIN İLE DÜN AYRILIP GİTİN BURADAN.
BEN GÖNÜLDEN YARALI, ÖYLESİNE ÜZGÜNÜM SILADA.
SEN BANA SÖLEMİYORSUN, NE KADAR KALACAKSIN ORADA.
BİR BELİRSİZLİKTİR Kİ BENİ ÖYLESİNE KAHIR EDİYOR BURADA.
OLUYOR ŞAFAK, TÜLLERE BÜRÜNMÜŞ PEMBE RENGİNDE.
BÖYLE AYRILIK GÜNÜNÜN HENÜZ DAHA İLK SEHERİNDE.
MAVİ GÖZLERİNİN İZİ ÖYLESİNE VAR Kİ BENDE, DERİNDE.
ŞAFAK GİBİ YARAM KANIYOR GÜLÜM, KALP ÜZERİNDE.
B.AYHAN POLAT
14. 7.2010 DATÇA
5.0
100% (2)
Cevap Yaz