Uçsuz derinliğe bakıyorum
İnce çizgide kayboluyorum

İsyanlarım sonsuzluğa
Baykuşlar eşlik ediyor
Sessiz çığlıklarıma

Canımı yakan geçmiş anılar
Yüzleşmeye korktuğum kendim
Dilim itiraf edemiyor

Erişilmiyor gökyüzüme
Simsiyah bulutların arasında
Şimşekleri çakıyor
Sönmeyen yangınlarıma

Yüksekten bir kartal süzülüyor
Leş yiyici bütün feza onun
Çürümüş kalbimi
Çıkarıp veresim geliyor

Gönül yarası bu acı
Anlatılmıyor sızısı

Kayboluyorum yokluğunda
Bıraktığın boşluğuk derin
Dolmuyor nafile yerin

Prangalı ayaklarım sana
Getirmiyor sevdiceğim

Puslu ayazın çiğleri
Buz olup düşüyor yanaklarıma

Bir ses ver uzaktan
Kokunu getirsin rüzgar

Kangren olmuş parmaklarım
Artık yazamıyorum seni

Beni bende tükettin
Azalıyorum günden güne

Varlığın gülüşünle çoğalırken
Çürüyorum kuytu köşelerde
Bi-çareliğim kahrediyor beni

Taze mezar arıyorum
Kara toprağı çeksem başıma
O zaman ereceğim huzura


BİRGÜL AL 20-05-2011