Yine çağlamış gönül erenler
Allah’a giden yolunda olanlar
Gözümdem dökerim yaşları şimdi
Aktıkça içimi durultur sevgi.

Sağımda solumda nice günah var
Bir yol ki, ucu cennete çıkar
Yürürüm kâh düşer, kâh kalkar
Yüreğim vahyin gücüyle
Rabbimin verdiği imana çağlar.

Yol bu, yürüyen bilir gerçekten
Yükseği, alçağı çoktur geçilir
Vahyin içinde görmek hayatı
İnsanı dünyadan alıp götürür
Ebedi alemi içinden görür.

Huzur huzur diyordum işte içindeyim
Yetmez Rabbime ettiğim şükür
Ağlarım ağlarım gönül dilimle
Yüreğim öyle doldu ki:
Artık cennet cennet dediğim
Uzak değil, ayet ayet bildiğim.

Hamdlerle öyle çoştu ki gönlüm
Kimseye darılacak yoktur hiç özüm
Kur’anım açılmış gülüyor yüzüm
Ayet ayet yürürüm ben bu yolumda
Salihler, Nebiler geçtiği yolda.

Neler neler söylemek gelir içimden
Yüreğimde bir evren, büyür Allah’tan
Açıp açıp okumak istiyorum ben
Haydi kardeş tut ellerimden
Yükselsin ruhumuz Allah zikriylen.

(Mayıs 2011 İstanbul)