Şehrin son sahnesi, ışıklarını yakarken
Son oyun oynanırken gözlerimde
Perdeler kapanmadan
Yüreğimdeki yangınlardan
Bir ateş sür dudaklarına

Sessiz duraklar son yolcusunu beklerken
Arnavut kaldırımları susarken gökyüzüne
Gece gündüze gebe kalırken
Bir yıldız düşür gecelerime

Sevdanın titrek bakışları arasında
Düş ülkeleri kur yarınlarımıza
İki damla gözyaşı süzülürken ellerine
Karanlığımın ortasında ışık yak gözlerime
Ve
Tut ellerimi
Yalnızlığımın ortasından çek al
Karanlık şehirlerim söndürürken ışıklarını
Sen ama sen
Çöz kefen bağlarımı
Ve
Sustur bütün ayrılık şarkılarını

Acı bir hayatın hatırası
Kader çiziklerinde alnıma yazılırken
Ağaran saçlarım tel tel şakaklarıma dökülürken
Gel tut ellerimi
Yarına olan umutlarımın okunacak kitabı sen ol
Sayfa sayfa dökül ellerime

Küflü odaların tozlu raflarında
Saklanırken aşk hikâyeleri
Düş ülkelerinin ılıman coğrafyalarında
Sevdalarımın tohumunu ek yarınlara
Boynu bükük kır çiçekleri yetiştir
Ayaklarını basmadan kirli topraklara
Ve
Gel tut ellerimi
Çöz kefen bağlarımı
Dindir ayrılığa olan gözyaşlarımı