Hangi duygu idi bizi bu denli değersiz kılan
Ne vakitler olmuştu normaller anormal
Neydi sahi normallik ve yahut anormallik
Kime göreydi benim zekam
Neydi karlı dağların aşılmaz yolları
Kaybolmuş hatıralar mı kalmıştı geçmişte
Uyku ile uyanıklık arasında mı kalmıştı hayatlarımız
Bir kalemin ucunda mıydı kararlarımız
Bir kelama mı bakardı geleceğe dair ümit ışıklarımız
Ya gündelik telaşlar içinde eriyip giden umutlara ne demeli?
Hani nerdeler şimdi??
Kaldırım taşlarını yağmurlar döverken
Neydi sokakta yatanın hali
Ağlayan çocuğun tek mi derdiydi oyuncak
Güvercinler mi kapıyordu yemleri çimlerin üstünde oynaşarak?
Kurulmuştu sofraların başına ağalar
Bölüşmekteydiler o mekan bu mekan
Ceplerine doldurup mu götüreceklerdi dünya nimetlerini
Üç kuruş için satılmış namuslara ne demeli
Dostlarına arkasını dönenlere ne demeli
Ne demeli ki ne demeli bu dünya böyledir böyle olmalı dememeli…

7MAYIS2011-ANKARA